Ks.Kan.dr.Bogusław Skowroński

Ks. Kan. dr. Bogusław Skowroński (1923 – 2001) urodził się w Różanie powiatu makowskiego z rodziców Stanisława i Wacławy z Kempskich, małżonków Skowrońskich. Ociec z zawodu był masażem, matka pomagała w prowadzeniu zakładu rzemieślniczego, prowadziła gospodarstwo domowe, wychowywała dzieci. Naukę w zakresie podstawowym rozpoczął w roku 1930 w Szkole Powszechnej w Różanie. Po ukończeniu sześciu klas został przyjęty do pierwszej klasy państwowego Gimnazjum im. Waleriana Łukasińskiego w Wymyślinie koło Skępego powiatu lipnowskiego. Po ukończeniu trzech klas tejże szkoły wybuch drugiej wojny światowej uniemożliwił kontynuowanie rozpoczętej nauki. W roku 1941 został aresztowany i osadzony w obozie karnym. Po pięciu tygodniach został zwolniony, a następnie pracował w mleczarni w Różanie. Lata okupacji dla ówczesnego pokolenia, wychowanego w duchu poszanowania wolności i patriotyzmu stały się okropnością nie do zaakceptowania. W tej sytuacji, świadomy odpowiedzialności za losy Polski i następnych pokoleń, jak wielu innych młodych ludzi wstępuje do organizacji podziemnej i rozpoczyna działalność konspiracyjną przeciwko okupantowi ziem polskich. Bogusław Skowroński pseudonim ,,ODWET” był żołnierzem wywiadu Kedyw Armii Krajowej obwodu makowskiego z siedzibą w Różanie, placówki Różan. Swoje zadania sabotażowe wykonywał na rozkaz komendanta obwodu makowskiego z siedzibą w Różanie Mieczysława Żytowieckiego pseudonim ,,LOT”, ,,Żubr”. Za działalność sabotażową został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej i odznaką ,,Burza”, członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Po zakończeniu wojny kontynuuje naukę w Liceum im. Piotra Skargi w Pułtusku, gdzie w czerwcu 1946 r. uzyskuje świadectwo dojrzałości. W tymże też roku zostaje przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. Po otrzymaniu święceń kapłańskich 22 grudnia 1951 r. zostaje skierowany jako wikariusz do parafii w Pułtusku, a następnie przeniesiony do parafii w Gostyninie. Dnia 13 września 1953 roku zostaje mianowany administratorem parafii Solec w powiecie gostynińskim. Wypełniając obowiązki duszpasterskie za zgodą biskupa płockiego podejmuje studia z teologii dogmatycznej w Uniwersytecie Warszawskim, a następnie po reorganizacji na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W roku 1958 przedłożył pracę dyplomową na temat ,,Stan religijno – moralny Parafii Solec w latach 1939 – 1955” i nadano mu tytuł magistra teologii w zakresie teologii moralnej. Po niespełna siedmiu latach pracy duszpasterskiej w Solcu, 2 stycznia 1960 roku zostaje mianowany proboszczem parafii Bożewo w powiecie sierpeckim. 17 lutego 1964 r. biskup Płocki mianuje go sędzią posynodalnym w Sądzie Biskupim w Płocku, a w czerwcu tegoż roku wizytatorem nauki religii w dekanacie dobrzyńskim n. Wisłą. Wykonując obowiązki duszpasterskie w parafii Bożewo oraz pełniąc inne funkcje diecezjalne rozpoczyna studia doktoranckie w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Zainteresowania naukowe teologią moralną zostały pogłębione przedłożeniem w dniu 20 czerwca 1979 roku rozprawy doktorskiej pod tytułem ,,Ideał etyczny według Władysława Biegańskiego”. Po złożeniu stosowanych egzaminów oraz na podstawie uchwały Rady Wydziału Teologicznego Akademii katolickiej w Warszawie uzyskał stopień naukowy doktora teologii. W październiku 1981 r. otrzymuje zgodę na podjęcie zajęć dydaktycznych z teologii moralnej w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku, a rok później także w Seminarium Zgromadzenia Misjonarzy Ducha Świętego w Bydgoszczy. Od 1984 r. z niewielkimi przerwami, pełnił funkcję wice dziekana dekanatu dobrzyńskiego n. Wisłą, a także dekanatu ligowskiego. Na szczególną uwagę zasługuje fakt odznaczenia w dniu 3 lutego 1995 roku godnością kanonika honorowego Kapituły Kolegiackiej Pułtuskiej. Po prawie czterdziestu latach sprawowania urzędu proboszcza parafii Bożewo, 17 sierpnia 1999 r. ks. Kan. Dr Bogusław Skowroński przeszedł na emeryturę. Będąc już na emeryturze nie zaprzestał pracy naukowej z zakresu teologii moralnej. W pozostawionych notatkach i zapisanych własnoręcznie stronicach w dalszym ciągu można odczytać dociekania tętniące życie i prawdą przemyślenia teologa moralisty. Jerzy Skowroński