Stanisław Celestyn Napiórkowski

Stanisław Celestyn Napiórkowski, ojciec i kapłan Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych urodził się 3 września 1933 roku we wsi Mroczki małe parafii Różan (obecnie parafia Rzewnie) w rodzinie rolniczej. Kierownik Katedry Mariologii Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, pełni też wiele innych funkcji na KUL oraz jest niezwykle czynny w działalności wydawniczej. Profesor zwyczajny teologii dogmatycznej. Ukończył studia na Sekcji Teologii Dogmatycznej na Wydziale Teologii KUL. W 1961 r. uzyskał licencjat i magisterium, w 1965 – doktorat teologii dogmatycznej. W 1974 roku habilitował się, zaś w 1983 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 profesorem zwyczajnym na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL. Złożył w Zakonie śluby wieczyste w 1954 r. zaś święcenia kapłańskie przyjął w 1957 roku. Ojciec prof. Celestyn Napiórkowski opublikował ponad 600 prac naukowych, wiele podręczników i książek z zakresu swojej specjalności. Są to prace fundamentalne z teologii dogmatycznej o specjalnościach mariologii, ekumenizmu i metodologii dogmatycznej. Jest redaktorem i współredaktorem ,,Życia i myśli” oraz innych książek i kompendiów o tematyce religijnej i historii religii. Opublikował prace ,,Szkice o teologii polskiej” (1988 r.) ,,Jak uprawiać teologię” (1991 r.), cykl ojcowie Kościoła łącznie 10 tomów. Twórca, współredaktor wielu serii wydawniczych w języku polskim i obcojęzycznym. Jako ulubione zajęcia o. Napiórkowski podaje, że kiedyś siatkówka i konie, zaś obecnie to ,,moja praca = moja hobby”. Jako posiadane wyróżnienia o. Napiórkowski podał żartobliwie w ankiecie, że 21 razy odmawiano mu w czasach PRL paszportu.