Jan Gromadzki

Gromadzki Jan (1856-1928) ginekolog. Urodzony w Różanie w ziemi łomżyńskiej. Do szkół uczęszczał w Warszawie, gdzie w r. 1876 ukończył gimnazjum. Dyplom lekarski uzyskał w r. 1881 na Wydziale Lekarskim U.W., exima cum laude. Początkowo był asystentem Kliniki Akuszeryjnej, kierowanej przez prof. W. Tyrychowskiego; pod koniec 1882 r. został zarządzającym Przytułku dla Rodzących nr 4 na Pradze przy ul. Targowej, a po jego reorganizacji i zamianie na Miejski Zakład Położniczy na Pradze – naczelnym lekarzem. Na tym stanowisku wytrwał z górą 40 lat i wykształcił duże grono młodych lekarzy. Obdarzony wielkimi talentami dobrego lekarza słynął jako doskonały praktyk. W r. 1890 założył wspólnie z T. Borysowiczem, J. Rogowiczem i A. Thiemem prywatny zakład ginekologiczny, który przetrwał do ostatniej wojny, p.n. Warszawski Zakład Ginekologiczny przy ul. Marszałkowskiej 45. Gromadzki założył Praskie Koło Polskiej Macierzy Szkolnej i był przez dłuższy czas jego przewodniczącym. Wspomagał szkoły, ochrony i kursy dla analfabetów. W r. 1914 stanął na czele Praskiego Komitetu Obywatelskiego. Od r. 1896 był czynnym członkiem Tow. Lekarskiego Warszawskiego; utworzył tam stałą fundację stypendialna, im swej żony Izabeli, dla uczniów Wydziału Lekarskiego U.W. Ogłosił w druku 2 prace: Przytułek dla rodzących nr 4 na Pradze (,,Medycyna”1885) i Dwa przypadki pęknięcia macicy (,,Medycyna” 1895). Zamarł w Warszawie 31.VII 1928 r. pozostawił syna Henryka, docenta ginekologii i położnictwa U.W., później profesora Akademii Medycznej w Gdańsku. Z dziejów harcerstwa Mławskiego 1913-1996 (praca zbiorowa) Ariada s.c. Ciechanów 1996 r.